Page 126 - KobiEfor_Mart_2011

UZMAN Baflkalar› da Var…

H ani derler ya “bir kitap oku- daha iyi anl›yor ve onlar›n engelli
insanlar›m›z ad›na yapt›¤› müca-
dum hayat›m de¤iflti”; ben
de spor yaparken aflil ten-
deleleri tüm kalbimle alk›fll›yo-
donumu kopard›m. Ameliyat son- rum. ‹yi ki varlar. Kamunun ve
ras› yaflad›klar›m yüzünden sakat, devletin yapamad›¤› iflleri birkaç
engelli insanlar›m›z› daha iyi anla- gönüllü ve kendini insana hizmete
maya bafllad›m. Günlerce soka¤a adam›fl bu insanlar›m›z yapabil-
ç›kamad›¤›m gibi ç›ksam bile o mekteler.
kadar engellerle karfl›laflt›m ki be- Bunlar› bafl›m›za bir fley gelmeden
nim sakatl›¤›m solda s›f›r kal›r. yapabilmeliyiz. Daha duyarl›, flef-
Araflt›rd›m, ülkemizde on milyo- katli, nazik, bilinçli ve insan olma
nun üstünde engelli insan›m›z ol- ad›na yapmal›y›z bunlar›. Toplum
du¤u tahmin ediliyor. Bu insanlar sadece sa¤l›kl› ve genç insanlar-
nerede? Zaman zaman baz›lar›n› dan oluflmuyor. Çocuklar, yafll›lar,
etraf›m›zda görebiliyoruz ama di- engelliler, sakatlanm›fl insanlar ve
¤erleri nerede? Söyleyeyim, evle- hatta sokakta yaflamaya terk edil-
rinde, soka¤a ç›kam›yorlar. Ç›k- mifl gençler, çocuklar, kad›nlar;
mak isteseler bile ç›kam›yorlar hatta kediler, köpekler var. Hepsi
Prof. Dr. çünkü kendi engellerinden daha de can tafl›yor. Eli öpülesi annem
TURGAY B‹ÇER büyük engeller d›flar›da var. bana hep ‘sabu’nun büyü¤ü küçü-
Apartmanlar, sokaklar, kald›r›m- ¤ü olmaz evlad›m” derdi. “Sabu”
turgay@marmara.edu.tr
lar, lokantalar, kamu binalar›, no- Sivasl›ca “can” demektir. Anneme
terler, vergi daireleri, spor mer- göre can tafl›yan her fley önemli-
kezleri, okullar, oteller yani k›saca dir, de¤erlidir ve kutsald›r. Yine
Can tafl›yan her hiçbir yer onlar› düflünerek yap›l- ben küçükken bir gün kedimizi
mam›flt›r.
yavrularken görmüfl ve hayretler
fley önemlidir, Bu düflünce beni rahats›z etse de içinde bakarken annem kad›nca
her insan birer engelli aday›d›r. bir refleksle hemen kediyi daha
de¤erlidir ve Yaflam›n neler getirece¤i bilinmez. rahat do¤um yapmas› için baflka
kutsald›r. Kimin ne olaca¤›, neleri yaflayaca- odaya götürdü. Annem benim
¤›n› kestirmek zor. Tanr› kimseyi olumsuz etkilenmemi istemedi
Duyarl›l›k, bu duruma sokmas›n ama sakatl›k çünkü. Bu hareketle hem kediyi
parayla, statü ile ve sakatl›klar kaç›n›lmaz olabili- hem de beni korumaya alm›flt›.
yor. Bu yüzden bugüne kadar sa- Duyarl›l›k, parayla, statü ile mevki
mevki ile kat ve engelli insanlar› düflünme- ile al›namayacak bir fleydir. Hele
al›namayacak bir yen, onlar› yok sayan, zihniyete, “insan olmak” da öyle kolay de-
yöneticilere çok ama çok k›z›yo- ¤ildir. ‹nsan olmak bir duygu, bi-
fleydir. Hele rum. Hatta k›zg›nl›¤›m bunla da linç, felsefe ve ayd›nlanma iflidir.
“insan olmak” da kalm›yor ama burada yazabilecek Zaman al›r, kestirme yolu yoktur;
gibi de¤il asl›nda… baflkalar›na devredilemez…
öyle kolay ‘Turgay Hoca akl›n bafl›na yeni ge-
de¤ildir. ‹nsan liyor’ diyebilirsiniz. Do¤ru, akl›m
bafl›ma yeni gelmedi ama yaflan›-
olmak bir duygu, lan küçük bir deneyim, baz› olay-
lar› bilsek, üzülsek bile do¤rusu
bilinç, felsefe ve bunun için fazla bir fley yapt›¤›m›z
ayd›nlanma iflidir. söylenemez. “Atefl düfltü¤ü yeri
yakar” misali kendimiz d›fl›nda
Zaman al›r, baflka insanlar ve hatta hayvanlar
kestirme yolu içinde mücadele edebilmeli ve on-
lar ad›na uykusuz günler geçirebil-
yoktur; meliyiz.
baflkalar›na Engelliler Federasyonu Baflkan›
sevgili Yavuz Kocaömer’i, Dilek
devredilemez… Sabanc›’y› ve bu alanda çal›flma
yapan, toplumsal duyarl›l›¤a katk›
yapan yüce gönüllü insanlar›m›z›

126 KobiEfor Mart 2011