Page 108 - KobiEfor_Haziran_2017
P. 108
UZMAN
Yaflam Biraz Çeliflkidir…
Ç ocukken an› yaflar ve bafllar›z; eski flevkimiz kalmaz ar-
t›k. Bir yandan yafllanma sonucu
fazla beklenti içinde ol-
madan an›n keyfini ç›-
oluflan hastal›klar bafllar ufaktan.
karmaya çal›fl›r›z. Yar›n Bedenimiz düflüncemize yetifle-
kavram› yoktur çocuk- memeye bafllar; bize “sen art›k
Prof.Dr. lukta; e¤lenir, an› yaflar ve aç-tok yafllan›yorsun dostum” der. Oysa
demeden yüksek bir enerji ile ha- yapacak ve yaflayacak daha çok
Turgay Biçer
yat›n tad›n› ç›karmaya çal›fl›r›z fley varken.
turgay@marmara.edu.tr
sanki hiçbir sorunumuz yokmufl Çoluk çocuk, onlar›n okulu, mü-
gibi… fianss›z olanlar vard›r ço- rüvveti, ülkenin ve dünyan›n gidi-
cukluklar›nda; dünyan›n yükünü flat› derken yorgunluklar›m›z art-
çeken, ev geçindirme telafl›nda m›fl, enerjimiz azalm›fl ve art›k ya-
olan milyonlarca çocuk iflçi de vafl yavafl dinlenmeye, sakin yerler
dünyam›z›n gerçeklerindendir aramaya bafllar›z. Eskiye ve an›lara
maalesef… sar›lmaya; bir zamanlar görmeye
Sevmeyi,
Gençli¤e geçifl s›k›nt›l› olsa da afl›- tahammül edemedi¤imiz insanlar›
kendimiz olarak r› bir özgüven, her fleye isyan ede- bile özlemeye bafllar›z. Var olmak-
yaflamay›,
riz ve anne babam›zdan bafllayarak tan hiçli¤e giden bu yolda ürper-
paylaflmay› ve bizi
hiçbir fleyi be¤enmemeye bafllar›z meye bafllar ve buna direnecek ba-
biz olmaktan gücümüz olsa dünyay› de¤ifltirme- z› hamleler yapar›z, saçma ve ge-
al›koyan fleylere ye odaklan›r›z. San›r›z ki dünyan›n reksiz oldu¤unu bile bile…
de direnerek merkezi biziz ve her fleyin kendi et- Asl›nda, “her do¤um ölüme giden
yaflamay› raf›m›zda döndü¤ünü düflünürüz. bir yolculuktur” derken düflünen-
ö¤renmeli ve Gelecekte s›k›nt›lar yaflamay› dü- ler haks›z da say›lm›yorlar. Ölü-
ö¤retmeliyiz. flünsek de yine de umursamay›z mün ne oldu¤unu henüz tam ola-
En de¤erli fleyin fazla. Olmak ve yapmak istedikleri- rak bilemesek de korkmaya ve
“anlaml› ve miz vard›r kafam›zda, bir de hayal- sevmeye çal›flt›¤›m›z ama seveme-
de¤ecek bir lerimiz, aflklar›m›z›n yan›nda… di¤imiz; yalan dedi¤imiz bu yafla-
yaflam” oldu¤unu “Gelecekte her fley iyi olacak” hip- ma s›k› s›k› sar›lmaya bafllar›z bile
hayk›rmal› ve bu nozuyla bizi kand›r›rlar, bizim ken- bile…
yolda yolcu olmay› dimizi kand›rd›¤›m›z gibi. ‹nanma- Yaflam›n bir çeliflkiler ve z›tl›klar
kabul etmeliyiz… sak bile inanmak isteriz bu sözlere yolculu¤u oldu¤unu kavrar›z so-
ama bazen de baflka seçene¤imiz nunda. Her fleyin göreceli oldu¤u-
yoktur… nu ve belki de bir “ses b›rakmak”
Makam, mevki sahibi olur, para oldu¤unu kavrar buna da “bilgelik”
kazan›r ve bir yerlerden hayat› ya- deriz sonunda…
kalamaya çal›fl›r›z ama bir bakar›z Yaflam böyledir iflte. Kabul etmek
ki umutlar›m›z azalmaya, mutsuz- laz›m ac›s›yla tatl›s›yla… Sevmeyi,
luklar›m›z artmaya, insana ve ha- kendimiz olarak yaflamay›, paylafl-
yata dair güvenimiz azalmaya bafl- may› ve bizi biz olmaktan al›koyan
lar. Hiç de düflündü¤ümüz gibi de- fleylere de direnerek yaflamay› ö¤-
¤ildir hayat. ‹nsanlara k›zar›z; on- renmeli ve ö¤retmeliyiz. En de¤erli
lar› güvenilmez buluruz ve hayal fleyin “anlaml› ve de¤ecek bir ya-
k›r›kl›klar› gündelik yaflam›n ken- flam” oldu¤unu hayk›rmal› ve bu
disi olmaya bafllar gittikçe… yolda yolcu olmay› kabul etmeliyiz…
Yafl almaya bafllarken yorulmaya Dostluk ve sevgiyle…
108 KobiEfor Haziran 2017
