Page 79 - KobiEfor_Eylul_2011

UZMAN ‘De¤er Sunmak’ Bir ‘DENGE’
Oyunu Halini Ald›

“Ü rün ya da hizmetinle sa¤- ‘‹nsan’, en az teknoloji ve ekonomik
layaca¤›n ‘fayda’y›, ‘ede-
geliflmeler kadar önemli olacakt›. Daha
bilinçli çabalarla planlar ortaya koyma-
ri’nden fazla k›l (dahas›,
öyle alg›lanmas›n› sa¤la).
Bunu da mümkün olan en ‘verimli’ bi- ya, manevralar yapmaya, d›fl dünyay›
inceleyip, ‘nas›l konumlansak?’ diye
çimde yap ki kar›n arts›n, iflini büyüte- düflünmeye ve kurumsallaflmaya do¤ru
bil. Sat›n alan kifli(ler) de ‘de¤er’li bir geçifl yaflayacakt›k. Organizasyonel ve-
ürünü/hizmeti uygun bedelle sat›n al- rimlili¤in yan›s›ra müflteri taleplerini
man›n huzurunu ve hesap verilebilirli¤i- karfl›lama da art›k önem tafl›maya bafl-
ni hissetsin. Üstelik bunu, birçok kez layacakt›. Bir de bakacakt›k ki k›ran k›-
yapabil ki; sat›n al›c›(lar) seni tercih et- rana bir rekabet yaflanmakta. O zaman,
meyi sürdürsün.” Soru flu: “Nas›l yapa- ‘daha fazla ‘farkl›laflma’, daha fazla pa-
ca¤›z?” zar ve müflteri-odakl›l›k; ama ‘verimlilik
Sanayi Devrimi’nin bafllar›nda olsayd›k, de flart’ diyecektik. Art›k stratejiyi Mic-
F.W.Taylor’dan, kazanc›m›z› ‘üretime’ hael Porter’›n tan›mlad›¤› flekliyle, ‘re-
dayand›rmay› ö¤renecektik. Do¤ru tek- kabete göre farkl›laflma ve rekabet
nikleri ve teknolojileri kullan›p, çal›flan- avantaj› kazanma’ olarak ele alacakt›k.
lar›m›z› e¤itip, çok say›da üretmek... 2000’lere do¤ru, gücün ‘Müflteri’ye
IfiIK DEL‹ORMAN “Çok üret, çok sat; nas›lsa al›c› var. geçti¤ini alg›lamaya bafllayacakt›k. Ar-
AYDIN Ama dikkat! Fiyatlarla diledi¤in gibi oy- t›k ‘müflteri-oda¤›n›’ art›rmam›z ve ‘de-
nayamazs›n; zira sat›n al›c›lar›n imkan- ¤er sunma’ya odaklanmam›z gereke-
isikaydin@novida.com.tr
lar› k›s›tl›. O zaman, üretim miktar› cekti. Kendimizi anlatabilmek ve müfl-
önemli ki ifl hacmin yüksek olabilsin.” terilere ulaflabilmek için ‘pazarlama’n›n
Gel zaman git zaman, oyuncu say›s› art- gücünü keflfedecektik; müflteri gereksi-
Kaynaklar›m›z›, maya bafllad›, salt ‘üretim’ yetmez ol- nimlerini anlamaya, yeni ürün ve hiz-
du. O zaman da daha fazlas›n›, daha
metlerle kendimizi rekabetten farkl› k›l-
iflimizi, verimli, daha az maliyetle üretmemiz ma çabas›na giriflecektik. Elimize çanta-
gerekecekti. H. Fayol’u dinleyip, ‘orga- m›z› al›p, soka¤a, müflterilerimizin yan›-
iliflkilerimizi nizasyonel verimlili¤i’ önemseyecektik. na ç›kacakt›k. Yoksa hayat hiç de kolay
Odak hala ‘kitle üretimi’, çal›flanlar kri- olmayacakt› bizim için. Müflterilerimizin
‘DENGE’li bir tik kaynak, aslolan teknik ve teknoloji isteklerini daha iyi karfl›layabilmek için
olacakt›. iflbirliklerine giriflecektik. Rekabet
biçimde Yirminci yüzy›l›n ortas›na geldi¤imizde, avantaj›n›, tedarikçiler ve müflterileri de
yönetmek ve çal›flanlar›n sosyal gereksinimleri, dür- içeren ‘de¤er zinciri’ üzerinde olufltur-
ma gere¤ini duyacakt›k. Param›z› ve
tüleri ve tutumlar›n› önemsememiz ge-
ileriye do¤ru rekecekti. ‘Ekip ve organizasyonel dav- kaynaklar›m›z› iyi yönetmemiz her daim
ran›fllar’› anlamam›z hayr›m›za olacakt›. flart olacakt›. Teknoloji ve bilginin rolü
yönlendirmek Öte yandan, 1950’lerin sonlar›nda kar- artt›kça, internet hayat›n bir parças› ol-
mafl›klaflan ve büyümeye bafllayan or- maya bafllad›kça, dijital dünyay› da
‘de¤er’in ganizasyonlarda, verimlili¤i sa¤lamada keflfetmemiz ve müflterilerimizin gönül-
ve etkili kararlar almada zorland›kça; lerini orada da fethetmek üzere, ‘haydi
ta kendisi ‘yönetim bilimi ne der?’, ‘Yöneylem ‘dijital’leflelim’ diyecektik.
haline geldi. Araflt›rmas›’ metodlar› ne yararlar sa¤- Günümüze geldi¤imizde, ‘ya yenilikçi
ol, ya yok ol!’ hayk›r›fllar›n› duymakta-
lar?’ anlamaya çal›flacakt›k. Sonraki y›l-
lar, yavafltan rekabeti hissetmeye ve y›z. Evet, ‘yenilikçilik’ elzem, ancak ye-
bafl etme yollar› aray›fl›na giriflecektik. terli de¤il. Sürekli ve yo¤un de¤iflimin
Ancak her durumda, ‘süreç-odakl›’, do¤al oldu¤u, teknolojinin kaç›n›lmaz
kendi yetkinliklerimizi gelifltirme odakl› hale geldi¤i, herfleyden önemlisi, ya-
düflünüyor olacakt›k. flad›¤›m›z ‘ve alemi’nde sürekli ve
Derken liberal ekonomilere ve tüketim uzun soluklu ‘de¤er’ sunabilmek flart.
devrine do¤ru ilerlendikçe, ‘nicelik’ ye- Büyüme ve karl›l›¤a koflarken operas-
terli olmayacakt›. Tahminen, ürün ve yonel verimlili¤i bir tarafa atabilir mi-
süreç kalitesine odaklanacak, ‘Toplam yiz? Kendi insan›m›z› ve müflterimizi
Kalite’ çal›flmalar›na koyulacakt›k. He- kollarken iflbirliklerimize, tedarikçileri-
men akabinde, belki de sat›n alma ve mize ya da topluma s›rt çevirebilir mi-
birleflmeler gündemimize girecekti. Her yiz? Yenilikçili¤i es geçip, sadece mev-
durumda, organizasyonel ve befleri so- cutla yetinebilir miyiz? ‹flte sunulacak
runlarla bafletmeye çal›flacakt›k. Kalite- ‘de¤er’ art›k bu denli geniflledi, büyü-
nin yönetiminden, yönetimin kalitesine dü. Kaynaklar›m›z›, iflimizi, iliflkilerimi-
do¤ru yönlenecektik. ‹yi kurgulanm›fl zi ‘DENGE’li bir biçimde yönetmek ve
organizasyonel yap›lar oluflturmak, yet- ileriye do¤ru yönlendirmek ‘de¤er’in
meyecekti. Kültür, de¤erler, normlar, ta kendisi haline geldi.
80 KobiEfor Eylül 2011