Patron ve Yönetici Farklı Düşünür!

Kısık sesle de olsa patronundan şikayet eden bir yöneticiye veya yöneticilerinin kendisini neden hiç anlamadığını anlamaya çalışan bir patrona mutlaka rastlamışsınızdır.
Kurumsal büyük şirketler hariç tutulursa Anadolu’da aile şirketleri olarak yapılanmış on binlerce şirket ve KOBİ’lerimizde patronlar ve yöneticiler beraber ve çok yakın çalışırlar. İlk bakışta ‘Aynı gemide’ olmaları nedeni ile benzer bakış açılarına sahip olmaları gerektiğini düşünsek de aralarında düşünce sistemi bakımından büyük farklılıklar vardır. Şimdi bu farklara birlikte göz atalım.
Genel fonksiyon. Patronlar girişimci olup, kar amaçlı olarak yatırım yapar, şirket kurarlar ve finansal risk alırlar. Yöneticiler ise faaliyette olan bir şirketi veya şirketin bir bölümünü kontrol eder ve yönetimini üstlenirler. Bir aile büyüğü tarafından kurulmuş hazır bir şirketi sahiplenmek zorunda kalanları her iki grubun da dışında değerlendirmemiz mümkündür.
Odaklanma. Patronlar sürekli olarak iş kurmaya, yeni alanlara yönelmeye ve geliştirmeye odaklanırken yöneticiler devam eden operasyonlara odaklanmayı tercih ederler.
Motivasyon kaynağı. Patronların motivasyon kaynağı başarı iken yöneticilerin motivasyon kaynağı öncelikle daha geniş bir kitleyi yönetebilmektir.
İş yapış şekli. Patronlar işe yaklaşımda biçimsel olmayan (informal) bir yaklaşım sergilerken yöneticiler daha biçimsel ve ‘ne olduğu belli olan’ bir faaliyeti tercih ederler.
Ödül anlayışı. Patronlar şirketleri kar ettiğinde kendilerinin ödüllendirildiği hissine kapılırken yöneticiler düzenli ve zaman içinde artan bir maaşa sahip olduklarında çalışmalarının karşılığını aldıklarını hissederler.
Karar verme. Patronlar genelde sezgisel ve hızlı karar vermeyi tercih ederken yöneticilerin karar verme süreci daha ölçülebilir, daha analitik ve genelde daha yavaştır. Sezgisel ve analitik karar vermenin icra kurulunda sentezi mükemmel sonuçlar doğurabilir.
İtici güç. Patronlar için ‘itici güç’ yaratıcılık ve yenilikçilik iken yöneticilerin itici gücü mevcut durumu korumaktan gelir.
Riske bakış. Patronlar, üstlendikleri pozisyonun doğası gereği risk almaya eğilimli oldukları halde, yöneticiler risk almaya istekli değillerdir ve mecbur kalmadan risk almak istemezler.
‘Oyunu’ oynama şekli. Patronlar kesinlikle sonuç almak ve kurduğu şirketin karlı bir şekilde hayatta kaldığını görmek için mücadele ederken yöneticiler, genelde, ‘oyunda kalmak’ ve ‘oyunu sürdürmek’ için mücadele ederler.
Bir şirketin başarılı olabilmesi için ‘olmaz-ise-olmaz’ faktörlerden birisi de patron ve yöneticilerin uyum içinde çalışmalarıdır. Bu nedenle şirketlerde patronların ve yöneticilerin birbirlerinin karşılıklı olarak ‘farklı düşündüklerini’ kabul etmesi ve empati yapması başarı için çok önemlidir.
Unutmayın! ‘Empati’ sözlüklerimize yeni giren lüks bir kelime olmayıp, güçlü bir ‘empati’ duygusuna sahip olmak küçük bir beceri değildir.